Halverwege

Halverwege
We zijn nu bijna halverwege onze reis en gaat de tocht weer naar zuid-Bali. Maar eerst mag het Puri Saron Resort in Lovina onze gastheer zijn. Maar voor het zover was zijn we eerst op stap geweest met een Ranger van het National Park. En weer bestond de hele groep uit twee mensen. Het begint misschien eentonig te worden maar helemaal niet vervelend. Hij heeft ons mooie plekjes laten zien en de verschillende apensoorten aangewezen. Eerst door een mangrovebos en daarna een stukje tropisch woud. Tegen 11 uur waren we terug in het hotel en na een laatste verfrissende douche de transfer naar Lovina. Als je het zo leest en proeft op het puntje van je tong lijkt het heel wat. Lovina is echter één lange drukke straat langs de zee. Dat heeft echter als voordeel, dat sommige hotels – dus ook ons resort – helemaal aan zee liggen. Maar het strand zag er niet zo uitnodigend uit zodat we ons maar “ beholpen hebben “ met een van de twee zwembaden.
Ook hier is het laagseizoen duidelijk aangebroken. Tot een half uurtje geleden waren wij de enige gasten. Lekker gezwommen, liggen lezen en wat aktiefoto’s gemaakt.
Voor het doorzenden van het vorige bericht moesten we echter in het restaurant plaatsnemen. Geen WiFi op de kamer dus.
Vandaag is onze transfer naar het zuiden van Bali. Maar eerst was er een wake-up call om 05.00 uur. Dolfijnen spotten. En zo zaten we om 6 uur in een heel smal balinees bootje met van die “ zijdragers “ samen met nog minstens 20 van die bootjes te staren naar dolfijnen die maar niet wilden verschijnen. Als in een soort rituele dans draaien de bootjes om elkaar heen. En als er dan eentje uitbrak volgde de rest met opspattend en schuimend water. Maar we hadden geluk en hebben een kleine groep dolfijnen gezien, jammer genoeg niet van heel dichtbij maar het varen zover van de kust af was een leuke ervaring.
Daarna vervolgden we onze reis als VIPS ( want dat voelt toch wel zo met twee personen in de auto met chauffeur en gids ) langs Singaradja ( de oude hoofdstad ) en langs het kratermeer van de Gunung Agung .
Op naar het hoogtepunt van deze dag. Een bezoek aan de tempel PuraBesakhi; de moedertempel.
Een prachtig en uitgestrekt tempelcomplex waarvan we niet alle tempels mochten bezoeken maar er bleef genoeg te genieten over. De lunchstop was deze keer een restaurant met een prachtig uitzicht over de sawa’s. Daarna begon het laatste deel van de dagtrip. Dat was niet de route die de chauffeur in gedachten had. OnZe gids wist wel een leukere route. Dat had echt niet gekund met een bus. Maar met de auto die we nu een meer dan een week tot onze beschikking hadden ging het prima. Via een steile en erg slingerende bergweg waar ik liever niet met de racefiets zou willen komen arriveerden we om 5 uur in ons hotel in CandiDasa. Heel anders dan aan de noordkust. Even de omgeving verkend en nu net terug van een romantisch diner met uitzicht op de aanstormende zee. Ongetwijfeld maakt dit geluid slapen een stuk gemakkelijker dan de krekels en kikkers die ons de vorige ( korte ) nacht uit de slaap hebben gehouden.
Vandaag zomaar zonder wake-up-call wakker geworden. En het vertrek was pas om 10 uur. Dus heerlijk ontspannen ontbeten met als een soort verrassing ons ontbijtbord helemaal versierd met onze naam. Dat was natuurlijk ook de reden waarom ze gisterenavond al wilden weten wat we voor ontbijt wilden. En nu voor de laatste keer op stap met onze chauffeur Sonny ( zegtie) en Ketuk de gids. Eerst stond Tirtagangga op het rooster. Een weerzien na 21 jaar. Want in 1993 was ik hier al op een fietsvakantie met Cycletours. Maar het waterpaleis was nog ongewijzigd (prachtig). Hierna hebben we een oorspronkelijk Balinees dorp bezocht en een rondleiding gekregen van een ouwe man. Uiteraard even langs de weverij waar enkel en “double ikat “werd gemaakt. Een lapje stof moest dan wel 2 miljoen rupia opleveren. Dat vonden we een beetje teveel van het goede. Via “a back-road” nog een bezoek aan een wit strand om onze voeten in the Indian Ocean af te laten koelen. Dit was tevens het laatste onderdeel van ons excursieprogramma.
En nu zitten we in Zuid Bali in het dorpje Legian. Een aaneenschakeling van hotels, restaurants en andere “eetschuren”…
Het hotel Jayakarta is een heel groot Resort met verschillende zwembaden/restaurants/een spa/ winkeltjes en
Héél veel gasten. Het is dus even schakelen na het landelijke Bali van de laatste week.
Maar we gaan hier ons zeker vermaken en lekker uitrusten en genieten van elkaar en het lekkere weer.